Kim wil in deze blog graag even wat rechtzetten

Controlerende politieagent of helpende hand?

Als ik vertel dat ik bij een arbodienst werk, reageren veel mensen met “Oh, dan ga je bij mensen thuis langs om te controleren of ze wel echt ziek zijn toch?”. Schijnbaar heerst het beeld dat wij er vooral zijn om te controleren of mensen wel echt ziek zijn. Gelukkig is dat totaal niet het geval. 



Ik geloof dat de meeste mensen de waarheid vertellen tijdens de consulten. Daar ga ik ook vanuit. Het komt nauwelijks voor dat ik aan het begin van een ziekmelding bij een behandelaar medische informatie opvraag. Dat doe ik alleen als ik niet goed snap wat er aan de hand is, bijvoorbeeld als er een taalbarrière is tijdens mijn gesprek met een zieke medewerker en ik daardoor moeite heb met het geven van een goed advies.

Meestal vragen we pas tussen 6 en 12 maanden ziekte informatie op, voornamelijk met het doel om inzicht te krijgen in het behandelplan en wat de verwachtingen voor het herstel zijn van een behandelaar. Controleren of iemand “wel écht ziek is”, dat gebeurt eigenlijk niet.

Natuurlijk zal het vast wel eens voorkomen dat mensen liegen. Ik heb eens een medewerker begeleid die maandelijks aangaf dat haar behandeling vorige week was begonnen. Het lijkt me sterk dat die 6 keer achter elkaar net was begonnen… Ik twijfelde er echter niet aan dat haar klachten écht waren en dat ze behandeling (nodig) had. Het gaat inmiddels gelukkig weer goed met haar en ze heeft haar werk weer hervat.

Een collega vertelde me dat die wel eens een medeweker op het spreekuur heeft gehad die daadwerkelijk loog. Hij gaf aan uitgezaaide kanker te hebben, wat later helemaal niet waar bleek. Ergens denk ik dat je toch ook wel weer een beetje ziek moet zijn om zo lang over zoiets te liegen… Verhalen als deze zouden je natuurlijk wat achterdochtiger kunnen maken. Gelukkig staan daar duizenden casus tegenover waarin mensen open en eerlijk zijn over alles wat er speelt.

Ik hoop dat mensen erop durven vertrouwen dat we ze willen helpen om zo snel mogelijk weer beter te worden. Ik stel bepaalde vragen niet omdat ik zaken wil controleren, ik heb medisch beroepsgeheim en deel dus geen inhoudelijk informatie met de werkgever en iemand zich snel weer goed laten voelen helpt uiteindelijk ook om weer lekker aan het werk te kunnen. Ik ben dus zeker geen controlerende politieagent, maar een helpende hand die wordt uitgestrekt om te helpen weer comfortabeler het leven aan te kunnen.

P.S. Ik ben zelf erg blij met de politie en zie hen ook als helpende hand, niet als strenge boeman! Ook de politie helpt in noodgevallen, medische noodhulp verlenen, je beschermen als je wordt omsingeld door opgefokte hooligans op het treinstation en ervoor zorgen dat ons land zo veilig mogelijk is en blijft!